Marzenie Nataszy – Teatr Powszechny w Warszawie

Spektakl przedstawia historię dwóch nastolatek żyjących, gdzieś we współczesnej Rosji.

Pozornie łączy je tylko imię Natasza, jednak dzieli wszystko inne: poglądy, pochodzenie społeczne, życiowe cele. Mrok i światło buduje nastrój w tej sztuce. Gdy gaśnie światło z ciszy odzywa się głos jednej z nich – Nataszy, pochodzącej z domu dziecka. Zdradza ona też swoje marzenie, mówi że pragnie miłości, takiej „żeby była z welonem i czekoladowymi cukierkami”. Po kilku minutach zapala się światło w drugiej części sceny, a swoją opowieść zaczyna druga dziewczyna, też Natasza. Ta pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny, matka jest psychologiem w korporacji. Natasza jest utalentowana i ambitna. Ciągle pragnie więcej, lepiej, chce być najlepsza. Ciągle jest jednak nie dość dobra, nie dość ładna, nieszczęśliwa. Matka oczekuje od niej, że będzie lepsza od innych. Natasza jednak chce być w głębi duszy zwyczajną szczęśliwą dziewczyną.

Łączy je pragnienie szczęścia i miłości – bezinteresownej, pięknej, zwyczajnej w swej prostocie i głębi.